Jak wielu z Was już słyszało (w naszym podcaście lub poprzez zdjęcie poniżej, które zamieściliśmy na Instagramie ), wyremontowaliśmy naszą kuchnię w ramach największego i najbardziej kompleksowego projektu remontowego, jakiego kiedykolwiek się podjęliśmy. To było długie, zabawne i – podobnie jak w przypadku planowania ślubu – jesteśmy zachwyceni efektem, ale jednocześnie bardzo wdzięczni, że mamy to za sobą. (W przeciwieństwie do wesela, nie było prawie wystarczającej ilości ciasta).
Podobnie jak nasze i metamorfozy (które szczegółowo opisaliśmy w nasza druga książka ), postanowiliśmy dokończyć ten remont zanim go udostępnimy. Przebudowując te pokoje, nauczyliśmy się, że porzucenie całego blogowania w czasie rzeczywistym pozwala nam skupić się na zapewnieniu jak najlepszych wyników naszej rodzinie, zamiast rozpraszać się tym, co może stworzyć najlepszą treść i stresować się dużym publicznym odliczaniem do ujawnić dzień. Miło jest mieć czas, aby naprawdę żyć w pokoju i stopniowo poprawiać małe rzeczy (a nawet kilka dużych), zamiast gonić się za aparatem, zanim kurz zdąży opaść.
Teraz, gdy dotarliśmy do punktu, w którym żyjemy z tym już od jakiegoś czasu i czujemy, że to koniec (powiedziane dużymi, odważnymi cytatami, ponieważ tak naprawdę żadne miejsce nigdy nie jest skończone – szczególnie te półki, które Sherry zdaje się przestawiać co kilka tygodni) , istnieje prawdopodobnie milion sposobów, na jakie moglibyśmy podzielić się tą całą ciężką próbą. Mamy absurdalnie dużo zdjęć i tematów do omówienia (tyle wyciągniętych wniosków!), ale myślimy, że prawdopodobnie uda nam się to wszystko zawrzeć w kilku postach – co nie jest zbyt nędzne w porównaniu z naszymi innymi renosami kuchennymi, które trwały Ponad 4 miesiące na udostępnianie ponad 40 postów każdy. Pomyśleliśmy, że po drodze wrzucimy kilka gotowych ujęć. Jak tak:
łatwe do pomalowania fototapety
Ale cofnijmy się. Dzisiaj chcemy porozmawiać o planowaniu i o tym, jak postanowiliśmy całkowicie zmienić układ. Nowy plan piętra jest cichym bohaterem całego przedsięwzięcia i pod wieloma względami była to najtrudniejsza część (myśleliśmy o tym praktycznie od pierwszego dnia mieszkania tutaj). Dla przypomnienia, tak to wtedy wyglądało:
Nasze ulepszenia fazy 1 (np usunięcie niektórych górnych szafek , malowanie listew i paneli , nowe oświetlenie , wieszanie kilku otwartych półek , malowanie górnych kabin , zabrudzenie dolnej części , odnowienie blatów laminowanych betonem i zakup nowych urządzeń, gdy nasza zmywarka zepsuła się w Wigilię dwa lata temu) były miłym ulepszeniem w stosunku do punktu, w którym zaczęliśmy, ale nadal bardzo brakowało nam niektórych obszarów funkcjonalnych.
Kiedy patrzymy na oryginalny plan piętra, nasz przyjaciel (projektant kuchni) opisał to jako idealnie ładną kuchnię z jednym szefem kuchni. Ponieważ Sherry i ja zazwyczaj nie gotujemy w tym samym czasie, początkowo rozważaliśmy po prostu pozostawienie układu bez zmian i wymianę szafek i blatów. Jednak w miarę upływu czasu i powiększania się naszej rodziny rosła także nasza potrzeba jednoczesnego korzystania z kuchni (w tym samym czasie przygotowywanie obiadów i śniadań do szkoły, od czasu do czasu pieczenie z córką itp.) i stało się jasne, że w pomieszczeniach było niepotrzebnie ciasno i nie wykorzystywaliśmy przestrzeni tak efektywnie, jak tylko mogliśmy.
Nasze zastrzeżenia dotyczące układu nie dotyczyły tylko jego rozmiaru, ale także tego, jak bardzo wydawało się zamknięte. Osoba gotująca czuła się odsunięta od stołu przez wyjątkowo długi półwysep, a chodzenie tam i z powrotem od kuchenki/zlewu/miejsca do przygotowywania posiłków do stołu w czasie posiłków wydawało się irytująco nieefektywne. Nie jestem w stanie zliczyć, ile razy odbyliśmy tę podróż, spełniając sporadyczne prośby dzieci o więcej OJ, pomoc w przycinaniu jedzenia lub okazjonalną interwencję polegającą na wyrywaniu włosów.
Co gorsza, miejsce przygotowawcze było oddalone o wiele mil od salonu (gdzie zwykle przebywały dzieci podczas przygotowywania obiadu lub sprzątania po śniadaniu). Ściana oznaczała, że nikt pracujący w kuchni nie widział lub ledwo słyszał, co dzieje się w salonie. Ktokolwiek tego wieczoru zmywał naczynia, czuł się jak w kuchennym więzieniu, podczas gdy wszyscy inni oglądali telewizję i odpoczywali. Tak blisko a tak daleko. Było oczywiste, że ta ściana musiała zniknąć.
myjka ciśnieniowa jak to zrobić
Kolejnym problemem funkcjonalnym, który próbowaliśmy rozwiązać, był brak strefy zrzutu butów/płaszczy/toreb (och, jak bardzo tęskniliśmy za błotem). Ponieważ zawsze wchodzimy przez drzwi garażowe prowadzące bezpośrednio do naszej kuchni, przez lata naszym rozwiązaniem było przejście przez całą kuchnię do przedpokoju, aby powiesić torby, plecaki i płaszcze w szafie w przedpokoju, jednocześnie wrzucając buty do kosza pod biurkiem w kuchni.
Przez jakiś czas działał częściowo, ale potem zaczął nas męczyć. Wrzucenie wszystkich butów do jednego koszyka spowodowało mały bałagan, więc często cały koszyk był wyrzucany, gdy szukaliśmy jakiegoś nieuchwytnego innego buta, albo robiliśmy się leniwi i zostawialiśmy buty tuż obok kosza, po prostu czekając zostać przewróconym. Torby i plecaki lądowały na blacie lub podłodze. Kurtki często zostawiano na oparciach krzeseł kuchennych. Poza tym ten odcinek podłogi między koszem na buty a bramą garażową był zawsze BARDZO brudny od tego, co natknęliśmy się na nasze buty. Prawie codziennie zamiataliśmy go na zmianę.
ochrona przed mrozem roślin
Kiedy przyszedł czas na zmianę konfiguracji tego pokoju raz na zawsze, chcieliśmy, aby był on o wiele trudniejszy dla naszej rodziny. DUŻĄ KONIECZNOŚCIĄ było przechowywanie butów, torebek i płaszczy znacznie bliżej drzwi. Do tego stopnia, że w pewnym momencie w zasadzie rozważaliśmy ten pomysł dodanie ścianę, aby stworzyć prawdziwą błotnię i przenieść całą funkcję kuchni bliżej salonu. Wyglądałoby to mniej więcej tak:
Pomysł posiadania wydzielonej przestrzeni w błocie był ekscytujący, ale istniały pewne przeszkody, które sprawiały, że wydawało się to niepraktyczne i ciasne od strony kuchni. Nie podobało nam się, że w takiej sytuacji niektóre urządzenia byłyby zmuszone do działania i chociaż mielibyśmy mieć wyspę, o której marzyliśmy, nie byłaby ona wystarczająco duża, aby pomieścić całą naszą czwórkę. Kuchnia również utraciłaby okno na rzecz błota, a to pomieszczenie potrzebuje całego naturalnego światła, jakie może dostać. Ostatecznie było wystarczająco dużo czerwonych flag, aby zdecydować, że nie jest to dla nas najlepsza opcja.
Na szczęście inne rozwiązanie, które wybraliśmy podczas kręcenia nasza druga książka czekał za kulisami: ukryta szafka na błotniki!
Powyższe zdjęcie pochodzi od rodziny, która stanęła przed podobnym problemem związanym z wejściem do kuchni i rozwiązała go, umieszczając w szafce miejsce do przechowywania butów i torebek. Kiedy te szafki od podłogi do sufitu są zamknięte, wtapiają się w resztę szafek kuchennych. Kiedy jednak drzwi się otwierają, odsłaniają kącik dla każdej osoby w domu (na dole rzeczy dla dzieci, na górze rodzice).
Kiedy zdecydowaliśmy się na zastosowanie ukrytej błotnisty w naszej kuchni, otrzymaliśmy taki plan piętra:
taki kompostownik
Wbudowując funkcję błota w sięgające od podłogi do sufitu szafki tuż obok drzwi, rozwiązalibyśmy problem butów – a nadal mielibyśmy mnóstwo miejsca na sprzęt AGD i wyspę, na której pomieściłaby się cała nasza czwórka. Uzyskalibyśmy także otwarty widok na salon, a nawet moglibyśmy poszerzyć drzwi do jadalni, dzięki czemu również czulibyśmy się lepiej połączeni. Ale po rozszerzeniu kuchni tak, aby wypełniła cały pokój, zwykła wyspa o długości 8 stóp wyglądała na całkowicie karłowatą.
Oczywista odpowiedź (po prostu powiększ wyspę!) niekoniecznie była łatwa. Większość materiałów kamiennych jest dostarczana w płytach o długości 8 stóp, więc wszystko większe wymagałoby szwu. Faktycznie napotkaliśmy ten problem w naszym showhouse, który miał wyspa o długości 11 stóp . Sprawiliśmy, że szew tam działał dobrze, ale zawsze żałowaliśmy, że nie mogliśmy go uniknąć.
Nasze rozwiązanie przyszło w formie Kwarc Cambrii , czyli materiału, którego i tak mieliśmy nadzieję użyć ze względu na jego trwałość i niskie koszty utrzymania. Porozmawiamy o tym więcej później, kiedy podzielimy się wszystkimi naszymi wybranymi materiałami, ale istotnym faktem dotyczącym układu jest to, że teraz sprzedają super płyty o długości 11 stóp, co oznaczało, że mogliśmy rozciągnąć wyspę, aby lepiej dopasować się do przestrzeni, unikając szwów , I z łatwością pomieści 4 stołki (po jednym dla każdego z nas). Dodatkowo – podobnie jak w przypadku wyspy pokazowej powyżej – moglibyśmy dodać kilka dodatkowych szafek dolnych do przechowywania na każdym końcu. Wygraj, wygraj, wygraj. Wejdź na naszą dziesięciometrową wyspę, scena po lewej stronie.
I tak w zasadzie dotarliśmy, poza jedną 11-godzinną zmianą, o której porozmawiamy później, gdy będziemy mówić o błędach (och, błędach!). Być może będziesz miał taką samą reakcję, jaką mieliśmy na początku: wow, to duża kuchnia . Zwłaszcza w porównaniu z powierzchnią, od której zaczynaliśmy. A wychodząc na drugą stronę, możemy powiedzieć tak: tak, jest duży . Okazało się jednak, że pozwoliło nam to znacznie lepiej wykorzystać przestrzeń i cieszymy się, że poświęciliśmy czas na opracowanie najlepszej opcji, która spełniła wszystkie odpowiednie dla nas kryteria, takie jak:
- znacznie zwiększające przestrzeń do przechowywania i przygotowywania (jest ich znacznie więcej)
- przeniesienie głównego obszaru przygotowywania/zlewu znacznie bliżej jedzących
- dzięki czemu kuchnia i salon są DUŻO lepiej połączone
- zyskując dedykowane miejsce na buty/torbę/płaszcz/plecak tuż obok drzwi wejściowych
- dodanie wyspy do jedzenia/odrabiania zadań domowych/przesiadywania z miejscami do siedzenia dla całej naszej czwórki
Martwiliśmy się, że trójkąt roboczy (odległość między zlewem, lodówką i kuchenką) będzie zbyt rozciągnięty, ale wcale nam to nie przeszkadzało. W rzeczywistości udało nam się grupować i przechowywać rzeczy w sposób, który znacznie usprawnił nasze rutynowe posiłki. Ale o tym w innym poście. Na razie zostawiamy Was z dwoma kolejnymi ukończonymi ujęciami. Oto ta ukryta błotnia, którą stworzyliśmy obok drzwi, która całkowicie zmieniła zasady gry dla naszego zdrowia psychicznego.
jak zrobić piniatę ze sznurka
To po prostu dwie identyczne szafki sięgające od podłogi do sufitu, umieszczone obok siebie (każda z dwojgiem drzwi). Dzieci dzielą szafkę najbliżej jadalni (każde z nich ma swoją stronę), a Sherry i ja drugą. To prawie tak, jakby każde drzwi tworzyły własną szafkę, wyposażoną w osobisty kosz na buty, wieszaki na płaszcze/torby i półkę na górze na okulary przeciwsłoneczne, szczotki do włosów, klucze itp. Dodaliśmy nawet kilka gniazdek, dzięki czemu możemy ładować nasze urządzenia tam. Poza tym każdy z nas może wykorzystać tył drzwiczek swojej szafki do przechowywania zdjęć, kalendarzy i tablic magnetycznych z przypomnieniami. Jednym słowem było SUPER.
Następnie przeprowadzimy Cię przez cały proces demonstracyjny i rekonstrukcji, więc przygotuj się na kilka dość ponurych zdjęć tego pokoju, który zostaje rozebrany do prawie niczego i zbudowany z powrotem w zupełnie nowy sposób. Jestem pewien, że masz milion pytań na ten temat i o wszystko inne (znowu mamy mnóstwo informacji i zdjęć, którymi możemy się podzielić), więc trzymaj się, a my dołożymy wszelkich starań, aby zebrać to razem w następnym tygodniu lub Więc. W międzyczasie możecie mnie spotkać nie spacerującego po półwyspie 68 razy dziennie. Alleluja.
P.S. – Jeśli zastanawiasz się, jakich kolorów ścian użyliśmy w dowolnym pomieszczeniu lub skąd coś dostaliśmy (dywan, oświetlenie, meble itp.), stworzyliśmy dla Ciebie tę stronę.
