OK, wracam z drugą częścią szaleństwa Me vs. Rocker. Ale pamiętaj o moim zastrzeżeniu z wczorajszy post że cały ten proces był bardzo podobny do sytuacji, gdy kosmici przejęli moje ciało i ja to zrobiłem kołdra dla Klary , czyli: zbuntowałem się. Wziąłem wszystko rada od was wraz z kilkoma wskazówkami Google i sugestiami od mojego przyjaciela, miłośnika tapicerowania… i po prostu odtworzyłem to ze słuchu i w miarę upływu czasu robiłem to, co wydawało się działać. To nie jest pamiątka rodzinna, to znalezisko z Craigslist za 25 dolarów. Ale dość gadania, heeeeee, jedziemy.
Chociaż na końcu pojawiła się zapowiedź zdjęcia prawie gotowego produktu ostatni post , właściwie tu byliśmy, jeśli chodzi o grę play-by-play:
bm po prostu białe odcienie
Nie, czekaj, skończyliśmy to siedzisko i byliśmy tutaj po przerobieniu ramy:
Wykończenie tapicerki siedziska i ramy oznaczało, że nie mogłem już uniknąć najbardziej przerażającej części tego projektu: tego otworu w górnej części krzesła, który musiał wyglądać na wykończony z obu stron. I tak, byłem przerażony. Ale po przeczytaniu mnóstwa zaleceń dot ten oryginał post jak to zrobić sprzed dziewięciu miesięcy (i rozmawiając z moim przyjacielem-maniakiem od tapicerowania) zdecydowałem się zastosować jedną z bardziej zaskakujących, ale najczęściej zalecanych metod: wytrzymały karton. Czy to nie brzmi jak okropny pomysł? Wiem, to brzmi zupełnie błędnie. Podobnie jak kiepskie meble do domku dla lalek, które byłyby niewygodne i wydawałyby dziwne, kartonowe dźwięki, gdy się na nich opierasz. Ale myślę, że wielu ekspertów od tapicerstwa go używa, a mój przyjaciel wspaniale przerobił cały zestaw do jadalni z dwustronną tapicerką, podobnie jak mój bujak, używając tej metody. Więc poszedłem na to. I słowami Madonny: nie jest mi przykro (to huuuuman naaaature). Rzeczywiście wyszło niesamowicie. Przejdźmy do tego, dobrze?
Najpierw użyłem czterech kawałków kartonu, aby zrobić szablon otworu (aby zobaczyć, jak szeroki i długi musiał być, aby zakryć niektóre podziurawione części ramy, które kiedyś zasłaniała oryginalna tapicerka):
Następnie umieściłem ten szablon z tyłu krzesła, aby mieć pewność, że inny tapicerowany panel dokładnie tego samego rozmiaru będzie dobrze pasował do oparcia (i zakryje wszystkie nierówne obszary ramy, których nie powinno być tam widać). Sprawdziło się również z tyłu, więc położyłem mój poręczny mały szablon z kartonu na grubym kartonie (pozostałość po naszym Szafka na dokumenty z Ikei opakowanie) i odrysowaliśmy kształt szablonu na kartonie.
Następnie wyciąłem każdy kartonowy panel i użyłem więcej dodatkowego mrugnięcia i tkaniny, które zabezpieczyłem od tyłu, aby obić je tak samo, jak to zrobiłem w przypadku siedzenia w pierwszej części tego tutoriala . Aha, zauważysz, że zrobiłem wszystko, co w mojej mocy, aby ponownie wyśrodkować materiał i naciągnąć go ładnie i naprężony na obwodzie z tyłu. Tym razem użyłem tylko jednej warstwy pod spodem (zamiast pięciu, jak w przypadku siedziska), ponieważ ludzie nie siadają na oparciu krzesła (po prostu się na nim opierają). Nie mam nic przeciwko wszystkim drewnianym rockmanom Ten , więc i tak nie szukałem mnóstwa pluszu na plecach. Chciałem tylko, aby mrugnięcie i materiał nadały wytrzymałemu kartonowi jeszcze większą wytrzymałość i trwałość. Kiedy skończyłem, wyglądało to naprawdę zaskakująco legalnie. A ponieważ obawiałem się, że zszywki będą przebijać przód materiału od tyłu podczas mocowania włókniny i materiału, zamiast tego użyłem taśmy klejącej, aby przytrzymać go od tyłu – tylko do momentu, w którym udało mi się przebić wszystko zszywkami i przymocować panel do krzesło (o którym wiedziałem, że z czasem wytrzyma znacznie mocniej niż taśma). Chyba nikt by się nie domyślił, że pod spodem od przodu jest karton i taśma klejąca. A najwspanialsze w nim było to, że nie był całkowicie nie do zgięcia…
… ale kiedy został przypięty (za pomocą mojego starego zszywacza) do krzesła w odległości około ćwierć cala od krawędzi (przez panel do ramy), był całkowicie nie do zginania i odpowiednio mocny.
Nie sądzę, żeby dziecko mogło przebić przez to parasolkę. To takie mocne. Widzisz, staje się naprawdę ładny i sztywny, gdy zewnętrzna strona zostanie wzmocniona wszystkimi tymi zszywkami wokół drewnianej ramy krzesła. I fajnie, że nie był całkowicie sztywny (czyli nie do zginania) przed etapem zszywania, ponieważ gdybym użył czegoś bardziej sztywnego (np. kawałka blachy), martwiłem się, że będzie naprawdę trudno go przymocować. Dlaczego? Cóż, cokolwiek wybrałem dla panelu, musiało ono mieć pewną elastyczność, aby mogło dopasowywać się do lekkiej krzywizny ramy bez wyboczenia i załamania. W skrócie: karton brzmi szalenie, ale gruby materiał wzmocniony mrugnięciem i tkaniną = gładki i całkowicie profesjonalny wygląd. Nie sądzę, żeby ktokolwiek mógł uderzyć w niego ręką (mocno, to wytrzyma) i zgadnąć, że to karton. Można się na nim całkowicie wygodnie oprzeć, kołysać itp.
Ale samo zszycie panelu na zewnątrz pozostawiło mnie z dylematem: brzydkie, mało widoczne zszywki na obwodzie. Na początku pomyślałem, że znajdę jakąś taśmę wykończeniową lub jutową do przyklejenia (sprzedaje klej do tapicerki przeznaczony do dodawania takich listew), ale im więcej przeglądałem opcji, tym bardziej nie podobał mi się pomysł dodania bardziej kontrastowy materiał lub wykończenia. Nic nie wydawało się pasować do mojego materiału podstawowego, a nie chciałem, żeby wyglądał tanio lub odklejał się z powodu ciągłego użytkowania (w tym domu ciężko pracujemy nad meblami).
Zrobiłem więc to, co zrobiłaby każda początkująca dziewczyna zajmująca się tapicerowaniem krzeseł i na razie całkowicie zignorowałem problem. Zamiast tego po prostu zabrałem się za wykonanie drugiego panelu na oparcie (ponownie stosując metodę jednej warstwy mrugnięcia + jednej warstwy naprężonego materiału do przykrycia panelu – zabezpieczonego z tyłu taśmą klejącą, a następnie przypiętego zszywkami do ramy krzesła, aby wszystko utrzymać na miejscu na dłuższą metę).
jak zbudować kompostownik
Oto lepsze ujęcie, na którym widać, jak rama lekko się zakrzywia, dlatego kluczowe było stworzenie panelu, który nie będzie zbyt sztywny, aby dopasowywał się do tej krzywizny.
Z daleka wyglądała całkiem nieźle (to właściwie zdjęcie poglądowe, które zamieściłam we wczorajszym poście)…
… ale z bliska nadal widoczne były zszywki wokół krawędzi każdego panelu. Więc po przejrzeniu wszystkich opcji przycinania w JoAnn zdecydowałam, że może to zadanie dla główek paznokci (sprzedawane w opakowaniach po 24 sztuki po 1,50 dolara za sztukę). W końcu uwielbiam te wspaniałe detale, jakie mogą dodać do różnych rzeczy (w naszej otomanie w salonie jest ich mnóstwo, a ja całkowicie wychwytuję to, co odkłada). Więc bardzo powoli podważyłem zszywki, dodając zamiast tego główki gwoździ wzdłuż linii (zszywki można było łatwo wysunąć za pomocą płaskiego śrubokręta, a potem po prostu użyłem małego młotka, aby wbić główki gwoździ, które w zasadzie wyglądają jak wytrzymałe pinezki kciukowe).
Ale po całej serii uderzeń, które przestraszyły chihuahua, cofnąłem się i znienawidziłem ten nierówny, wyboisty wynik. Byli po prostu zbyt mocno zastawieni na sobie i niezależnie od tego, jak bardzo próbowałem wbić je prosto, pojawiał się efekt lekkiego poruszenia i po prostu nie działało to w moim przypadku. Szukałem jednego z tych długich rzędów główek gwoździ, które sprzedają, nałożonych na szpulę (co prawdopodobnie byłoby o wiele łatwiejsze), ale nie mogłem ich znaleźć w JoAnn (dlatego zamiast tego kupiłem pojedyncze główki do gwoździ) . Ale zdecydowanie nadszedł czas, aby wymyślić coś innego. Postanowiłem więc spróbować rozmieścić główki paznokci trochę dalej (w przybliżeniu w tej samej odległości co zszywki), zamiast próbować stworzyć długą, gęstą linię…
Było dużo lepiej. Znowu mogłem oddychać. Jeśli jedno było nieco wyższe lub niższe od drugiego, było to o wiele mniej oczywiste. I wydawało się, że jest bardziej przestronnie i nie tak tłoczno.
jak przymocować karnisze
Aha, i żeby było jasne, po drodze usuwałem każdą zszywkę za pomocą płaskiego śrubokręta i zastępowałem ją główką do gwoździa. Dlatego nierozsądne byłoby usunięcie wszystkich zszywek na raz, w przeciwnym razie nic nie utrzymałoby panelu na miejscu na krześle. Poruszanie się po krześle i wyjmowanie jednej zszywki i jednego główki gwoździa załatwiło sprawę. A użycie małego kawałka papieru lub tektury jako przekładki między główkami paznokci może pomóc w utrzymaniu ich w równej odległości. Booyah, tato. Właśnie użyłem metody „równej odległości” na starym blogu (on jest nauczycielem matematyki, więc powinno go to niezmiernie ekscytować).
Aha, widzisz to potargane kremowe coś na dole zdjęcia powyżej i poniżej? To tylko poduszka z sofy, bo dość mocno walnąłem krzesłem, więc nie chciałem, żeby przy każdym uderzeniu ocierało się o podłogę. Biedna poduszka. Z radością mogę powiedzieć, że mu się udało. A oto co miałem do zrobienia po wykonaniu trzech z czterech stron panelu przedniego:
Nieźle, prawda? Było to miłe, ponieważ sprawiało, że całe krzesło wydawało się wyjątkowe i drogie w sposób, którego obawiałem się, że klejony sznurek lub wykończenia nie mogą. Ale nie będę kłamać. To zdecydowanie najtrudniejszy krok, fizycznie. Pocisz się i obrzydzasz od tego wyjątkowo mocnego walenia, a to jest po prostu męczące. Bardzo frustrujące jest także to, że od czasu do czasu główka paznokcia w niewytłumaczalny sposób wygina się podczas wbijania, co oznacza, że staje się on całkowicie bezużyteczny (i ostatecznie powoduje mnóstwo irytujących odpadów). Spójrzcie tylko na tę stertę zepsutych rzeczy:
Próbowałem je nawet wyprostować szczypcami w nadziei, że użyję ich ponownie, ale gdy zostaną zgięte, są po prostu zbyt skompromitowane, aby można je było wyprostować i wyglądać dobrze (a często po prostu całkowicie się łamią). Porażka.
Ale ostatecznie (po około półtorej godzinie spędzonej na przybijaniu przedniego panelu) spodobał mi się ten wygląd tak bardzo, że nawet dodałem ćwieki wzdłuż drewnianej części wykończeniowej pod siedzeniem po bokach i z przodu. Aby dodać trochę równowagi i przenieść trochę tych detali na dół rockera wraz z górnymi panelami. Trudno to ocenić na zdjęciach, ale wypustki na górnym panelu tapicerki są ładne i błyszczące, więc dodanie blasku wzdłuż drewnianej dolnej krawędzi krzesła sprawiło, że krzesło nie wydawało się zbyt ciężkie, dzięki czemu wyglądało na bardziej zrównoważone osoba.
Sekret: nie przybiłem jeszcze tylnego panelu, więc muszę jeszcze trochę pokombinować. Może w przyszłym tygodniu, kiedy ramiona wyzdrowieją. Ha. Na razie po prostu będę trzymał krzesło skierowane do przodu i nikt nie będzie mądrzejszy. Z wyjątkiem faktu, że właśnie powiedziałem wszystkim. Bo jestem taki gładki.
Tak czy inaczej, z przodu i z boku… chyba się zakochałam:
Czyż nie jest seksowna? Czekaj, mam na myśli jego. Kolce i zaokrąglenia dają mi mieszane sygnały. A skoro mowa o ćwiekach, z jakiegoś powodu rząd główek gwoździ na dole (owinięty wokół drewnianej poręczy pod siedzeniem) na tych zdjęciach wygląda na trochę średniowieczny, ale obiecuję, że wcale nie przypomina Rycerzy Okrągłego Stołu w osobą, myślę, że kamera po prostu uchwyciła ich inaczej, niż czytali w prawdziwym życiu.
Ale wracając do tych główek do paznokci, moja rada jest następująca: kupuj o wiele więcej pudełek z główkami do paznokci, niż myślisz, że będziesz potrzebować. Kosztują tylko 1,50 dolara za pudełko (przynajmniej u naszej JoAnn) i zawsze możesz dodatkowo skorzystać z kuponów. Po prostu o wiele bardziej irytujące jest to, że ich zabraknie i trzeba wracać do sklepu spoconym i sfrustrowanym, niż mieć dodatkowe pudełka, które możesz zwrócić na koniec, jeśli ich nie potrzebujesz. Aby dać ci wyobrażenie o tym, przez ile pudełek przeszedłem, właściwie potrzebowałem pięciu z nich (ze względu na te wszystkie irytujące, wygięte, które zakłócały mój mojo). Prawdopodobnie mógłbym to zrobić w trzech, gdyby żaden z nich w niewytłumaczalny sposób nie nachylił się nade mną.
Aby uczcić zakończenie (jestem w 95% ukończony, bo muszę jeszcze przyszyć tylny panel) zdecydowałem się urządzić pokaz mody na poduszki. Bo jestem taki dziwny. Oto sam Pan Dapper, kołyszący (har-har) przypadkową zieloną poduszkę HomeGoods, którą mam w mojej żenująco obszernej kolekcji poduszek:
A oto on z odrobiną antropologii, dzięki zabawnej, wzorzystej żółtej poduszce (oryginalnie od Target, pożyczonej z pokoju gościnnego):
Dziś ma na sobie małą zieloną poduszkę w rogu naszej sypialni, ale żółta wzorzysta poduszka też była zabawna przez gorącą minutę. Myślimy, że nasz bujak może w końcu wylądować w biurze, co byłoby naprawdę miłe, ponieważ spędzamy tam dużo czasu na czytaniu Clary (i zdecydowaliśmy, że nasza duża zielona sofa nie pasuje do plan piętra nad którym pracujemy). Na pewno podzielimy się zdjęciami, gdy będziemy już szukać stałego domu dla chłopczyka.
A tak na zachętę, spójrzmy wstecz na naszego rockmana z Craigslist za 25 dolarów, zanim zebrałem dziewięć miesięcy na kultywowanie energii, aby to zrobić. Ach, wspomnienia.
Przebyłeś długą drogę, Rocky. Oto podział budżetu:
Biała farba
- Rocker (z Craigslist): 25 dolarów
- Odbijanie z ekstra loftu (od JoAnn): 6 dolarów (z kuponem rabatowym 50%)
- Zszywacz: 0 dolarów (już posiadany – ale jeśli będziesz go potrzebować, zapłacisz około 19 dolarów z Home Depot)
- Brązowa farba w sprayu nacierana olejem (z Home Depot): 7 dolarów
- Wytrzymały karton: 0 dolarów (pozostałość po opakowaniu szafki na dokumenty Ikea)
- Tkanina Kravet (znaleziona jako pozostałość po wyprzedaży w JoAnn): 4 dolary (na dwa metry)
- Główki do paznokci (od JoAnn): 6 dolarów (były 1,50 dolara za pudełko i potrzebowałem 5 pudełek, ale wykorzystałem 2 kupony)
Prawdopodobnie najbardziej ekscytująca rzecz? Właśnie dowiedzieliśmy się, że Ballard Designs sprzedaje dokładnie tę samą tkaninę Kravet, którą znaleźliśmy jako pozostałość po wyprzedaży w JoAnn za 4 dolary (za dwa metry) za aż 32 dolary za metr (co daje w sumie 64 dolary za dwa metry)! Zatem sam materiał, którego użyliśmy w naszym projekcie, mógł kosztować więcej niż cała metamorfoza rockera za 48 dolarów. Zdecydowanie sprawia, że cała przygoda z tapicerką wydaje się być dobrze wydanym czasem i pieniędzmi. Chociaż nadal jestem zła, że niektóre główki mi się powyginały, więc musiałam dokupić kilka dodatkowych opakowań. No cóż, w baseballowej tapicerce nie ma płaczu.
Więc masz to. Podsumowanie tego, co zadziałało w moim przypadku, z 44 zdjęciami pomiędzy tym postem a część pierwsza (stąd podział na dwie części). Jeśli chodzi o to, jak to jest kołysać się w tym gościu, jednym słowem: niiiiiice. Wszystko jest bardzo wygodne i gładkie (z niezłą rockową zdolnością). A co najważniejsze, nie ma pojęcia, czy to coś jest zrobione z tektury? – za co jestem wiecznie wdzięczny. Czy ktoś inny próbował sztuczki z panelem kartonowym do oparcia krzesła (lub innego zadania tapicerskiego)? Czy ktoś odważnie podejmuje się jeszcze bardziej zaangażowanej metamorfozy krzesła (na myśl o oparciem trzęsę się z nóg)? Powodzenia i błogosławieństwa Bożego!
Psst — ogłosiliśmy zwycięzców rozdań w tym tygodniu. Kliknij tutaj i sprawdź, czy jesteś jednym z nich.
