Odkiedy ostatni raz zameldowałem się w solarium w zeszły czwartek Sherry i ja udało nam się sprawdzić jeszcze cztery rzeczy z listy: zainstalować dwa wentylatory sufitowe, wyczyścić betonową podłogę, wypoziomować ją, przyciąć płytki i zaplanować nasz wzór (czyli montaż na sucho). Ale wybaczcie, że zaśmiecam tutorial dotyczący instalacji wentylatora (obiecuję, że pojawi się za kilka dni), ponieważ jesteśmy zbyt podekscytowani, aby podzielić się z wami trzema krokami przygotowania płytek. W weekend poczyniliśmy znaczne postępy – większe, niż się spodziewaliśmy – i nie moglibyśmy być bardziej podekscytowani wzorem kafelków, na którym wylądowaliśmy. Tak naprawdę, kiedy to czytasz, prawdopodobnie jestem na zewnątrz, kładąc kafelki… więc mam nadzieję, że w ciągu tygodnia wszystko zostanie w pełni zainstalowane, spoinowane i gotowe na wielkie odsłonięcie!
mający kolor niebieski
Porozmawiajmy więc o tym, jak uruchomiliśmy ten pociąg z kafelkami (a jeśli nie zdawałeś sobie sprawy, że wsiadłeś do pociągu z kafelkami, możesz sprawdzić ten post dlaczego zmierzamy do tego celu). Nasze trzy zadania przygotowawcze obejmowały: usunięcie utrzymującego się zapachu, wyrównanie gruntu, ponieważ jest on teraz otwarty na działanie czynników atmosferycznych, a nie chcieliśmy gromadzić się w niektórych miejscach wody oraz określenie wzoru naszych płytek (granica? brak granicy? wzór cegły biegnącej ? nowoczesna sieć?). Zacznijmy od dokładnego oczyszczenia betonu, aby wyeliminować utrzymujące się w nim zapachy – ponieważ, jak pamiętacie, pomieszczenie to było kiedyś pokryte wykładziną od całej ściany, która z czasem zamoczyła się z powodu połamanych drzwi i gnicia drewna, więc zdecydowanie coś, czym musieliśmy się zająć.
W naszym poście o usunięcie starego dywanu wielu z Was faktycznie polecało używanie tego produktu ( MisterMax Anti-Icky-Poo ), który wielu z Was określiło jako mający zabawną nazwę, ale także będący najlepszą rzeczą, jaką kiedykolwiek wypróbowaliście, w przypadku głęboko przenikliwych zapachów. Mimo że mieliśmy kłaść płytki na cemencie, chcieliśmy mieć pewność, że za każdym razem, gdy na zewnątrz zrobi się gorąco, z cementowej podłogi nie unosił się żaden zapach czegoś starego). Większość bardziej oczywistych zapachów na szczęście zniknęła, gdy usunęliśmy wszystkie szklane drzwiczki, aby trwale wywietrzyć pomieszczenie, ale ponieważ kupiliśmy już butelkę kierując się Twoimi rekomendacjami, doszliśmy do wniosku, że nie zaszkodzi trochę nasmarować, żeby upewnij się, że nic nie pojawi się ponownie w parny dzień. Bardzo łatwo się go nakłada (wcieranie pędzlem + pozostawienie do wyschnięcia = zniknie zapach).
Innym problemem, który musieliśmy rozwiązać przed położeniem płytek, było zajęcie się niektórymi nierównymi miejscami. Po usunięciu szklanych drzwi w pomieszczeniu gromadzi się trochę wilgoci podczas deszczu. W większości szybko wysycha, ale w kilku nisko położonych miejscach tworzą się małe kałuże – większość z nich wydaje się znajdować bliżej domu (w miejscach, gdzie prawdopodobnie będziemy mieć meble). A meble stojące w małych kałużach po każdym ulewnym deszczu = nie tak wspaniale.
Postanowiliśmy więc wypróbować beton samopoziomujący. Na początku wydawało nam się to przerażające (i niechlujne), ale po obejrzeniu kilku filmów w Internecie nie wydawało nam się to takie złe. Wszystkie nasze materiały zakupiliśmy w The Tile Shop, które oprócz samej mieszanki betonowej zawierały zalecany przez nich podkład, który pomaga nowemu cementowi związać się z istniejącą powierzchnią. W przeciwieństwie do podkładu, była to naprawdę wodnista substancja, którą mogłem nakładać bardzo szybko.
Jeden worek samopoziomującego betonu miał pokryć 15 stóp kwadratowych, a ja nie planowałem robić całej podłogi w altanie (ponieważ chciałem tylko wypełnić niektóre niskie miejsca i, jeśli w ogóle, stworzyć bardzo lekkie nachylenie od z domu). W rezultacie dostałem pięć torebek, ale wykorzystałem tylko cztery z nich. Dostałem też dwa wiadra, więc mogłem wymieszać dwie partie na raz, ale użyłem tylko jednego, ponieważ 5-galonowe wiadro Home Depot okazało się niewystarczająco duże. Jeśli więc próbujesz tego w domu, wybierz od razu 6-litrową butelkę (ta z Tile Shop jest w zupełności wystarczająca).
Skoro już o wiadrach mowa, kupiłam też to wiadro z miarką, które służy do odmierzania idealnej ilości wody na jeden worek betonu (jeśli napełnimy go za wysoko, woda wypłynie z otworu i gotowe). Poczułem się trochę głupio, płacąc 2 dolary za wiadro z dziurą, ale ostatecznie okazało się, że było to warte spokoju ducha, który zyskałem, nie martwiąc się, że przygotowałem mieszankę zbyt zupną lub niewystarczająco zupną.
Po nalaniu wody do mojego 6-litrowego wiadra do mieszania, dodawałem po trochu proszku cementowego – dokładnie mieszając przed dodaniem kolejnych, aż worek był pusty. Zasadniczo musisz mieszać te rzeczy za pomocą miksera łopatkowego (tj. gigantycznej trzepaczki przymocowanej do wiertarki), więc cieszyłem się, że już go kupiłem do mojej nadchodzącej pracy związanej z kafelkowaniem.
Ten materiał jest naprawdę bardzo wodnisty. Wyobraź sobie, że cement ma konsystencję gęstego ciasta, ale bardziej przypomina krem przeciwsłoneczny, który wylegiwał się w upale. Ale to właśnie ta płynna właściwość pomaga mu w większości samodzielnie wyrównać sytuację.
To nie działa Wszystko pracy za Ciebie, ale z pewnością będzie Ci towarzyszyć w trakcie pracy. Użyłem miotły, aby zbić niektóre kałuże w rogi. Ale w żadnym wypadku nie była to ciężka i skrupulatna praca. Gdziekolwiek zamiatałem, ciecz w magiczny sposób przekształcała się w płaską, płaską powierzchnię. To prawie jak ten płyn Alex Mack albo te dzieciaki ze starych reklam Capri Sun staną się, tylko mniej srebrzyste.
Skończyło się na tym, że zużyłem w sumie cztery torby i widać, jak obszar najbliżej okna zaczynał już twardnieć, zanim moja ostatnia partia (po lewej stronie) została wysłana.
Ale dopiero następnego ranka był całkowicie solidny i gotowy do dalszej wędrówki.
Mając to na uwadze, mogliśmy w końcu rozpocząć układanie płytek. Cóż, zacznij planować położenie płytek. Sherry i ja byliśmy na 99% pewni, że chcemy zrobić wzór z ceglaną warstwą nasze kwadratowe płytki o wymiarach 20″ x 20″ . Nie byliśmy jednak do końca pewni, gdzie chcemy rozpocząć wzór i czy chcemy mieć jakąś granicę. Więc rozbiliśmy jedno lub dwa pudełka i zaczęliśmy się bawić.
Pierwszą rzeczą, którą potwierdziło ćwiczenie, było wycięcie dolnej części ościeży drzwi. Zrobiliśmy to również w przypadku naszych drewnianych podłóg wewnątrz. Zasadniczo pozwala podłodze wsunąć się pod listwę, co pozwala uniknąć konieczności skomplikowanego wycinania płytek wokół niej i ostatecznie zapewnia czystszy wygląd. Aby określić wysokość, ustawiłem płaską piłę (znaną również jako Dremel Multimax) na płytce i kawałku tektury (aby zabezpieczyć płytkę przed piłą i dostosować ją do cienkiej wysokości).
Widzieć? Po usunięciu tego kawałka wykończenia uzyskasz znacznie czystszą krawędź. A kiedy cienki zestaw podniesie płytkę nieco bardziej, powinno to być ładnie dopasowane (które następnie uszczelnimy przezroczystą uszczelką zewnętrzną, aby chronić drewno przed wilgocią/gniciem).
Inną rzeczą, którą to ćwiczenie potwierdziło dla nas, jest to, że zdecydowanie chcemy granicy. Nie tylko pomaga to w wyraźniejszym zdefiniowaniu krawędzi (i ostatecznie wyglądało to dla nas na dużo bardziej zaawansowane), zdaliśmy sobie sprawę, że znacznie ułatwiłoby to układanie płytek, jeśli chodzi o przycinanie płytek wokół słupków (zamiast wycinania elementów , mógłbym zrobić obramowanie o tej samej szerokości co słupki i po prostu je położyć, aby utworzyć zewnętrzną krawędź, która wyrównuje wszystko, tak aby wewnętrzny prostokąt płytek wymagał mniejszej liczby cięć). Zatem po wielu ruchach, cięciach, przesuwaniu i kolejnych cięciach, oto ostateczny wzór, który wymyśliliśmy:
Musiałem sam stworzyć elementy obramowania, wycinając kwadratowe płytki na mokrej piłze. Ale na szczęście udało mi się uzyskać trzy elementy obramowania z jednego kafelka, więc nie musieliśmy poświęcać na to zbyt dużej ilości złomu!
Pocięcie w ten sposób ośmiu płytek (aby utworzyć 24 płytki graniczne i uzupełnić obwód) nie było najfajniejszym zadaniem, ale uważamy, że stanowiło to ogromną poprawę w porównaniu z wyglądem bez obramowania. Ładnie definiuje krawędź (co jest pomocne, ponieważ z tarasu do ogrodu słonecznego jest niewielkie wzniesienie) i mam nadzieję, że wykonanie wszystkich tych cięć na etapie przygotowawczym sprawi, że mój dzień(y) układania płytek stanie się przyjemniejszy iść dużo szybciej. Aha, i wybaczcie zamglony ślad wody z węża na zdjęciu poniżej, został on natychmiast wytarty.
plany regałów garażowych
Zanim jednak opuszczę temat krawędzi, martwiliśmy się jedną rzeczą: jak odsłonięta krawędź płytek będzie wyglądać z tarasu (i czy z czasem ulegnie zniszczeniu). Kupiliśmy więc te metalowe elementy krawędziowe (które można łatwo przyciąć za pomocą metalowych nożyc), aby nadać naszym krawędziom wykończony wygląd. Zdaję sobie sprawę, że na poniższym zdjęciu wyglądają bardzo wyraziście (mają bardziej matowy odcień węgla drzewnego, ale z jakiegoś powodu wyglądają na błyszczące i czarne poniżej), ale jeśli spojrzysz na zdjęcie powyżej, zobaczysz, że faktycznie się mieszają całkiem ładnie z płytką, tworząc cienką linię z węgla drzewnego wokół krawędzi, która wygląda czysto i wykończona (bez odsłaniania kredowej krawędzi płytki).
Moim celem jest ułożenie wszystkich płytek do jutra do końca dnia, a potem wystarczy je zafugować i oczyścić, abyśmy mogli podzielić się z wami dużymi zdjęciami przed i po – miejmy nadzieję, że na początku przyszłego tygodnia. A fani – nie martwcie się. Wrócę z dość szczegółowym postem o tym, jak je zainstalowaliśmy (okazuje się, że nie były tak złe, jak się obawialiśmy). Co robiliście w ten weekend?
